(Φωτογραφία:UP ART )
"Για να φύγει"
...και περνάς με την ηλεκτρική όλες
τις γωνιές, σκουπίζεις όλα τα τζάμια, διώχνεις την σκόνη περνώντας και
ξαναπερνώντας κάθε επιφάνεια, πλένεις τα πιάτα... Και τα ποτήρια -μία, δύο,
τρεις φορές.... Να αδειάσει το σπίτι, να φύγουν μακριά όλα τα μόρια, να
απαλαχθείς από την παρουσία κάθε (ξένου) κυττάρου.
Δε το βλέπεις αλλά ξέρεις ότι
υπάρχει.
Και πλένεις το χαλάκι που πάτησε,
σκουπίζεις ξανά και ξανά το σημείο που στάθηκε, αλλάζεις τα σεντόνια που
ακούμπησε...
Και τρίβεσαι με το σαπούνι, λούζεις
δυο φορές τα μαλλιά, σκουπίζεσαι τρεις... Να ξεπλυθείς τάχα, να σβήσεις τα
ίχνη, τις μυρωδιές, τις ανάσες...
Μα, πως να σβήσεις τη μνήμη;
Γιατί όλα καθαρίζονται τελικά, άψυχα
και έμψυχα. Αλλά εκείνη η ψυχή, έτσι ενσωματωμένη μέσα στις λέξεις, δε μπορεί
να απαλλαγεί από τίποτα. Ούτε 'συ να απαλλαγείς από εκείνη. Κι έτσι
ουρλιάζοντας βουβά συμπορευόσαστε, αιώνια μαζί, αναγκασμένοι να κουβαλάτε όλα
τα χρώματα.
Αφιερωμένο στα θύματα σωματικής ή/και
ψυχικής βίας
Τζένη Κουκίδου
(Πηγή φωτογραφίας: https://www.facebook.com/474316282653320/photos/a.476106979140917.1073741826.474316282653320/980818678669742/?type=3&theater)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου