(Φωτογραφία: Στράτος Γιαννόπουλος)
…η επόμενη εξομολόγηση για την αγάπη, μας έρχεται από την Κρίστια Παντελή
με το ποίημά «Του ονείρου σου τα μάτια»… Κι αν θέλετε να έχετε πάντα Άνοιξη στην καρδιά σας, αγαπήστε!
ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ ΣΟΥ ΤΑ ΜΑΤΙΑ
Πόσο γλυκιά αλήθεια είναι ετούτη η σιωπή της νύχτας
τ΄αστέρια κρυφοκοιτάζουν χαμογελώντας πονηρά στο φεγγάρι
σαν ζωντανεύουν τα όνειρα να σεργιανίσουν στο φεγγοβολυτό του
κι΄όλα αυτά τ΄αστέρια, κουβαλητές είναι με πρόσταγμα στεμμένου φεγγαριού
ελπίδες ξάγρυπνες κουβαλάνε
κι΄αυτές, μ΄αγάπη ιερή κουβαλάν το δικό σου χαμόγελο.
Δωσ' μου του ονείρου σου τα μάτια
να βγω να σεργιανίσω, να χαθώ στων δικών σου ματιών το πέλαγος
να ζήσω το όνειρο σου
να χαϊδέψω το δάκρυ σου, μ' αγαπη να το γιομίσω,
δωσ' μου του ονείρου σου τα μάτια
μόνο να το ζήσω για μια στιγμή, να ψιθυρίσω Σ΄αγαπώ
και σαν αερικό και πάλι να χαθώ!
Κρίστια Παντελή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου