" Καλοκαιρινές αγαπησιάρικες φαντασιώσεις" της - Βάσως Καρλή

Αλήθεια, πόσο ανάγκη νιώθω να βγω έξω και να βροντοφωνάξω την αγάπη μας. Αυτή η αγάπη με έκανε άλλον άνθρωπο. Φτερά αγγέλου κόλλησαν στο κορμί μου και πέταξα ψηλά και βρέθηκα στα ουράνια. Δε μπορώ να ζήσω μακριά σου, δε μπορώ να δημιουργήσω. Είμαι ανίκανος, ανήμπορος. Σε αγγίζω απαλά στο χέρι και είναι σαν να σε αγγίζω απευθείας στην ψυχή. Δε μπορώ λεπτό χωρίς εσένα.

Τα μάτια σου με ταξιδεύουν στο άγνωστο. Δε με νοιάζει τι θα απογίνει. Αρκεί που είμαστε μαζί.

Ξύπνησες μέσα μου τον καλλιτέχνη και έγινα σε μια βραδιά ο προσωπικός σου ποιητής. Για χάρη σου μεταμορφώθηκα σε ένα τεράστιο λευκό γλάρο και σε έκλεισα τρυφερά μες στις φτερούγες μου, για να σε προστατέψω.

Στο άκουσμα και μόνο της φωνής σου, παραλύει όλο μου το κορμί.

Στην ιδέα και μόνο ότι θα φιλήσω τα σαρκώδη χείλη σου με πιάνει ρίγος.

Θα μυρίζω τα μαλλιά σου που θα ανεμίζουν στον αέρα, θα μπλεχτώ ανάμεσά τους και θα γευτώ την αλμύρα τους.

Γυμνοί θα περπατήσουμε χέρι-χέρι και η καυτή άμμος θα δροσίζει τα πέλματά μας. Τα ίχνη που θα αφήνουμε πίσω μας δε θα είναι άλλα από πολλές κόκκινες καρδιές. 

Σαν τα ψάρια θα παιχνιδίζουμε στο νερό και θα σιγοψιθυρίζουμε το "σ' αγαπώ".

Σε φαντάζομαι να μεταμορφώνεσαι σε γοργόνα και εγώ να σε ακολουθώ, σιωπηλά. Μαζί θα εξερευνήσουμε το βυθό, όχι για να βρούμε τον κρυμμένο θησαυρό -γιατί ο θησαυρός μου είσαι εσύ καρδιά μου- αλλά για τη χαρά της ανακάλυψης. Μα και εάν τύχει να βρεθούμε ναυαγοί, μαζί θα το αντιμετωπίσουμε και αυτό.

Ακούω τους χτύπους της καρδιάς σου να ηχούν πιο δυνατά και από τον παφλασμό των κυμάτων και αυτό με τρελαίνει. Γη και θάλασσα έγιναν ένα, και εσύ αναδύεσαι σαν άλλη Αφροδίτη και τυφλώνεις τους πάντες με την ομορφιά σου.

Σα λαμπερός ήλιος έχεις εισβάλλει στη ζωή μου και έδιωξες για πάντα το σκοτάδι της ψυχής μου.

Ελεύθεροι ας αφεθούμε και ας γράψουμε το δικό μας παραμύθι, όπου η δική μας ιστορία αγάπης θα έχει πάντα αρχή, δίχως τέλος.