"Δειλά ..." Της Λίας Παπαπέτρου

Photo credit-Λία Παπαπέτρου

Δειλά τα δάχτυλα χαράζουν γραμμές πάνω στο μπράτσο

μια, δυο, τρεις ... κάτι θέλουν να πουν

όσα δεν λένε τα χείλη κι όσα τα μάτια προσπαθούν να κρύψουν

δειλά τα δάχτυλα χαράζουν γραμμές  σαν χνάρια στην άμμο

υπάρχουν για λίγες στιγμές κι ύστερα χάνονται

η ίδια η ζωή τα ρουφάει σαν θάλασσα

ο ίδιος ο χρόνος τα σβήνει από το τώρα

ο χρόνος ο δήμιος ... ξέρεις ... 

αυτός που κάποτε ξάπλωνε νωχελικά στα πόδια σου

και σού έταζε πως θα είναι για πάντα εκεί

κι εσύ τον κλωτσούσες γελώντας 

μέχρι που έφυγε

κι εσύ το μόνο που μπορείς ... είναι να θυμάσαι

τις στιγμές που δεν μπόρεσες να τον κρατήσεις αιχμάλωτο ... 

κι όλο χαράζεις γραμμές 

όπου βρεις

αποζητώντας εκείνο το μπράτσο ...